به لطف پرودگار، دل کنده ام از روزگار ولی کماکان من امیدوارم، به لبهام خنده ای دارم امید دارم چون شنیدم از نسیم سپیده دم هنوز طباخ و خبازان طعام میدن سحر خیزان هنوز لحن شالیکاران زنده است در شالیزار چاروادار*، گالش و چپون، ته سه گمبه اما ارمون (چهارپادار، گالش و چوپان، آرزویمان را برایت میگم آشیق، سَسون وار اولسون...(ای عاشق، صدایت پرتوان و جاودان باد جانون باشون ساق اولسون... (سر و جانت به سلامت باد مرحبا اخواننا، هل تعرف احوالنا؟ (مرحبا ای برادران ما آیا آگاهین از احوال ما چاکی چونی گیانکم، هاوالکم جیرانکم (چطوری جانم، دوست من، همسایه ام) خنیاگران خراسان بگو بگن، بگن پند و داستان گواتی** بخون ماما*** زار بخون بابا*** خرابم سی فلات ایران آی بلالم آی هلاکم آی عامو دستم بگیر آی بشکن بشکن هآی بشکن بشکنه نشکنی گر کینه ها رو، کینه ما رو میشکنه بیا با ما باش رفیق من نگو ما باش رفیق بیا بزار که فردا همین جا همه به نیکی یاد بکنن از ما بیا با ما باش رفیق یکم فکر فردا باش رفیق صدای زنگ مرشد مژده میده، حضور پهلوانان پور امیده نوید خوش بگیر از شم عطار، که بوی خوش میاد از سوی بازار نپرس از من و ز حالم، نمیدونم چرا امیدوارم بگو بینم مگه گناه کارم بزن توشمال که خوش حالم * چاروادار=(چهارپادار) کسی است که خر و استر و یابو به مسافر کرایه دهد و خود نیز همراه ستور باشد ** گواتی= مراسم معالجه و درمانی در فرهنگ بلوچی همراه با رقص و موسیقی *** ماما=در مراسم موسیقی درمانی "زار" سواحل جنوب ایران به مجریان زن میگن "ماما" و به مجریان مرد میگن "بابا" **** توشمال= نوازنده های مراسم آیینی در ایلات لری، بختیاری، بویر احمدی. معمولا توشمالان سرنا یا کرنا میزنن.